دوبله تنها بردن زبان مبدا به مقصد نیست. دوبله دمیدن روح در کالبد شخصیت هاییست که نیاز به جایگزینی صدایشان با صدای دوبلور را دارند‌‌. پس دوبله تنها یک فن نیست. هنر و صنعت هم می تواند باشد.
دوران شنیداری دوبلاژ که به دوران طلایی دوبله معروف می باشد دورانی است که هنرمندان دوبله از اعماق وجودشان با حس و بیانی شیوا به جای هنرپیشگان هالیوودی صحبت می کردند و از آن مهم تر به دلیل عدم تعدد دوبله های زیاد از یک اثر سینمایی همان یک دوبله مورد بازدید قرار گرفته و در ذهن مردم ماندگار می شد.
دوم دلیل پایان یافتن دوران طلایی دوبله فارسی پیشرفت تکنولوژی صدابرداری بود. این موضوع باعث دو مشکل بزرگ گردید:
۱: تبدیل صدابرداری آنالوگ به صدابرداری دیجیتال
در صدابرداری آنالوگ صداهای ضبط شده با وجود کیفیت پایین تر نسبت به کیفیت های امروزی کاملا صدای زنده ای بود
۲- تنبل شدن گویندگان:
به دلیل پیشرفت تکنولوژی و راحت تر شدن صدابرداری از طریق نرم افزار گویندگان به چالش هایی که در زمان دوبله ی قدیم اتفاق می افتاد کشیده نمی شوند و معمولا انرژی بسیار کمی را برای دوبله ی یک فیبم می گذارند. در صورتی که همان چالش ها بود که باعث قدر شدن گویندگان با صداهایی ماندگار می گردید.